Afgelopen woensdag ben ik met Menno meegereden naar Shipyard, hij moest een vracht sojabonen daar lossen, voor mij een uitgelezen kans om deze kolonie in het noorden van Belize eens te bezoeken. Van te voren had ik al een heleboel verhalen over Shipyard gehoord die niet allemaal even positief waren. De weg naar Shipyard was erg stoffig en langs de weg waren er bosbranden door de toenemende droogte. We zagen verschillende auto's van het dorp komen met een Spaanse bestuurder en ernaast een Altkoloniër mennoniet van Shipyard. Men mag zelf geen auto rijden, en zelfs niet met een andere mennoniet meerijden, dus huurt men Spaanse mensen in. De huizen in Shipyard zien er erg mooi uit en zijn bijna allemaal in dezelfde lichtgroene tinten geschilderd. Bij de boerderij waar we moesten zijn stonden acht jongens en een aantal Spaanse mensen ons op te wachten. Voor het lossen van een vrachtwagen zijn er maximaal twee mensen nodig, de anderen staan er een beetje bij en staan te kletsen, het communiceren met hun verliep moeizaam omdat ze alleen Plautdietsch kunnen praten en een heel klein beetje Duits.

Alle zoons werken op de boerderij van hun vader, en komen met dertien jaar van school af. Omdat de gemiddelde familie uit twaalf kinderen bestaat en families met zeventien tot twintig kinderen heel normaal zijn is er vaak niet genoeg werk voor allemaal. Dit is een groot verschil met Spanish Lookout waar iedereen hard moet werken. In Shipyard werkt ook iedereen, maar in een iets langzamer tempo. De Spaanse mensen staan de hele dag te wachten totdat iemand mee wil rijden met de auto, en ze dragen de mobiele telefoon van de boer, omdat hij niet zelf een mobiele telefoon mag hebben. Anderzijds zijn ze erg creatief en maken van een oude vrachtwagen motor een voermenger, ze bouwen de vreemdste machines zelf, zoals de spuitmachine op de foto. Ze houden erg vast aan allerlei regeltjes die vastgesteld worden door de predikers. De Altkoloniër mogen geen tractor met rubberen banden rijden, hun trailer echter mag wel rubberen banden hebben. Met ijzeren wielen heb je niet zoveel grip, dus hebben ze een motor in de trailer gebouwd (die wel grip heeft, vanwege de rubberen banden) die de tractor aandrijft. Ook mocht men eerst alleen een combine achter de tractor hebben, nu na enkele jaren mogen ze wel een echte combine hebben alleen dan op ijzeren wielen. Dat rijdt echter niet zo makkelijk over de weg, dus als de combine vervoert wordt, doet men dat op een trailer met rubberen banden. Overdag mag men elektriciteit gebruiken, maar 's avonds gaat de elektriciteit af. Elke familie heeft echter een zaklamp zodat men 's avonds toch nog wat kan zien. Het vervoermiddel voor privé doeleinden is paard en wagen. Ook mag men niet fietsen, maar wel steppen. Voor een buitenstaander lijkt het erg krom, maar hun zijn gewend aan de regeltjes en vinden het normaal. Er is wel vooruitgang in Shipyard en de regels worden telkens bijgesteld en opnieuw geïnterpreteerd door de predikers, maar dat proces verloopt erg langzaam.